توسعه پایدار کشاورزى (زراعت و باغدارى) با تأکید بر پایدارى منابع آب مطالعه موردى: دهستان کوهین

دستیابى به توسعه پایدار روستایى مهم‏ترین هدف برنامه ریزان روستایى به شمار مى‏ رود. در این بین آب از دیر باز مهم‏ترین عامل توسعه روستایى در ایران بوده است. آب به عنوان مهم‏ترین و محدود کننده‏ ترین نهاده تولیدى کشاورزى ایران شناخته شده است. با توجه به اینکه آب در کشاورزى منطقه نهاده‏اى مهم و بسیار محدود به شمار مى ‏آید و نیز به دلیل تنگناهاى اقلیمى (خشکسالى‏ هاى پى درپى) و عدم مدیریت آب، استفاده پایدار از آب به یک امر الزامى تبدیل شده است. مسائلى از قبیل فرسایش شدید آبى و خاکى، افت آب‏هاى سطحى و زیر زمینى، مصرف بیش از اندازه آب در بخش کشاورزى، فقدان زیر ساخت‏ هاى مناسب تهدید کننده توسعه پایدار کشاورزى منطقه مورد مطالعه هستند. این در حالى است که اقتصاد منطقه و روستاییان این منطقه به شدت به منابع آبى موجود در منطقه وابسته هستند. در این مقاله با مطالعه ادبیات موضوع به شناخت شاخص‏ هاى پایدارى منابع آبى پرداخته و بر اساس این شاخص ‏ها به تهیه و تکمیل پرسش نامه و تجزیه و تحلیل اطلاعات ؛ و سپس به بررسى و ارزیابى وضعیت پایدار منابع آبى دهستان کوهین پرداخته شده است. بنابراین براى حفظ آینده کشاورزى منطقه، وضعیت آن مورد ارزیابى قرار مى‏ گیرد و محدودیت‏ ها و عوامل ناپایدارى منابع آب شناسایى و در جهت رفع این موانع ضوابط، مقررات و مدیریت صحیح مورد بررسى قرار گرفته و در پایان پیشنهاداتى ارائه مى ‏گردد.